Zoals zoveel mensen in onze sport, begon Will niet als roeier. In plaats daarvan beoefende hij naast crosscountry ook voetbal en rugby, “niet bijzonder goed”, zoals hij het zegt. Na zijn eerste jaar aan de University of East London kwam hij tot de conclusie dat hij te klein was voor rugby en besloot hij te gaan roeien omdat “lengte doet er niet echt toe bij het roeien”, dacht hij. Het ergste wat zou kunnen gebeuren is omslaan en dat zou eigenlijk ook best grappig zijn.
Will was snel aangestoken met het roei virus en ging voor hij wist van één training per week naar zeven en daarna tien. Hij houdt van het teamgevoel van de sport en ervaarde zijn teamgenoten als ongelooflijk ondersteunend en motiverend. De roeivereniging van UEL bestond pas een jaar toen hij lid werd, maar werd, mede mogelijk gemaakt door de universiteit, met veel middelen ondersteund . Zelfs huidige en voormalige Olympiërs werden gerekruteerd om voor de universiteit te roeien! Als beginneling mocht Will naast hen trainen en raakte gefascineerd door hun vastberadenheid en focus en besloot deze zelfde eigenschappen zich eigen te maken, zelfs als dit hem niet naar de Olympische Spelen zou leiden. De discipline en structuur van het roeien hielpen Will tot ontwikkeling.
Wat Will aantrekt in het roeien is de toewijding van roeiers, vooral omdat het een sport is met weinig extrinsieke beloningen (en veel vroege ochtenden). Hij houdt ook van het ploeg aspect, aangezien een ploeg zo sterk is als zijn zwakste schakel. Will weet dat het geduld en de begeleiding van de meer ervaren roeiers zijn leercurve enorm hebben versneld, dit heeft hem gemotiveerd coach te worden na zijn eerste jaar(wat bijverdienen als student was ook mooi meegenomen). Hij coachte eerst bij London Youth Rowing, een organisatie die als missie heeft toegang tot roeien voor kansarme jongeren te vergroten en hen te helpen belangrijke levensvaardigheden te ontwikkelen.
Na het afronden van zijn studie verhuisde Will naar Putney, bleef coachen en wordt lid van de London Rowing Club om actief te blijven in de sport. Hij ging zelfs boven de London Rowing Club wonen, een unieke kans waar hij enorm veel plezier van heeft gehad. Will kwam bij het TopRow-team toen TopRow ging samenwerkten met LRC om in 2018 de London locatie op te starten. Hij zou daar nog steeds hebben gecoacht als hij vorig jaar niet zou zijn verhuisd naar Melbourne, Australië.
Hoewel Will niet helemaal zeker weet wie het als eerste heeft voorgesteld, begon hij een gesprek met Jasper (onze oprichter) op Henley met een grap over het starten van een TopRow Melbourne-locatie, een grap die langzaamaan serieuzer werd. Toen Will eenmaal verhuisd was en het roeiwater op de Yarra River kon bekijken, realiseerde hij zich dat het een perfecte locatie was voor een TopRow-site – gemakkelijk toegankelijk met een prachtig landschap en kalm water dat veel vriendelijker is voor beginners dan de Theems in Londen. Will hielp bij het opzetten van een partnerschap met Richmond Rowing Club en ontwikkelde plannen voor de opening van TopRow Melbourne in 2020. De COVID-pandemie sloeg echter precies toe toen het programma moest beginnen, het programma is voorlopig onderbroken zolang Melbourne in lockdown is. RRC heeft zich ondanks het uitstellen van de reguliere programma’s als een fantastische partner bewezen door het duidelijk richting geven in deze onzekere tijden. Will kan niet wachten iets speciaals op te bouwen voor de inwoners van Melbourne zodra het veilig is het programma te hervatten.
Will had moeite zijn beste roei herinnering te benoemen. Tussen zijn bekroonde werk bij het helpen ontwikkelen en leiden van de UEL-club en de vreugde die hij had door mensen bij elkaar te brengen als voorzitter, heeft hij nogal wat herinneren om uit te kiezen. Een herinnering die er uitspringt is zijn eerste race op de Henley Royal Regatta met London Rowing Club. Het was zijn eerste bezoek aan Henley en hij had eigenlijk geen idee wat hem te wachten stond. Het heeft daarom ook grote indruk gemaakt te zien wat voor omvang het evenement heeft, vooral het gejuich dat te horen was langs de baan en dat alle races werden opgenomen met een drone en live te zien waren op internet. ” Henley is het hoogtepunt van wat je kunt bereiken als club roeier, dus het kwalificeren en het doorkomen van de eerste ronde voelt best bijzonder. “
“Mensen zouden moeten roeien omdat de gemeenschap zo gastvrij is!” zegt Will. Hij erkent dat er nog steeds een stigma aan de sport kleeft, gebaseerd op het elitaire verleden en het kan nog steeds onbetaalbaar zijn als je het alleen doet. Aan de andere kant kan lid worden van een club mensen “toegang geven tot zoveel meer, niet alleen roeien maar ook fitnessapparatuur, gemeenschap en een mediatie op het water, vaak voor minder dan de kosten van een lidmaatschap van een sportschool.” Hoewel er zeker mensen en clubs zijn die het oude elitaire wereldje in stand willen houden, zijn de meeste roeiers en clubs ongelooflijk gastvrij en ontvangen ze nieuwe gasten altijd erg hartelijk.
“Ik ben onwijs ontwikkeld in mijn communicatie, samenwerking, leiderschap en heb zoveel vrienden gemaakt die ik nergens anders zou hebben ontmoet”, zegt Will. Afgezien van persoonlijke groei, waardeert Will ook de fysieke en mentale gezondheidsvoordelen van roeien: “je kunt je nergens anders op concentreren dan op het roeien, de boot laat je vanzelf weten wanneer je de focus verliest. Bovendien is het een low-impact workout voor het hele lichaam die je je hele leven lang kunt doen. Het beste van alles is dat het niet uitmaakt of je een recreatieve of elite roeier, de voordelen blijven hetzelfde.”
Will’s grote wens is om meer roei mogelijkheden te creëren voor iedereen en op elk niveau, dit is ook de reden dat hij in het verleden op meerdere plekken heeft gewerkt met dezelfde wens. “TopRow heeft als missie roeien toegankelijk te maken voor iedereen en alle lagen van de bevolking en dit vind ik geweldig.” Hij heeft zichzelf en anderen zo zien groeien door de discipline, toewijding en betrouwbaarheid die nodig zijn om een roeier te zijn. Roeien heeft Will vrienden, ervaringen en kansen gebracht die hij zichzelf nooit had kunnen voorstellen zonder de sport en hij kan niet wachten om de vele voordelen van roeien met Melbourne te delen.
Even voorstellen: Ottojan Splinter
Je zult hem vast al eens een keer hebben gezien en misschien is/was hij wel jouw roei-instructeur! Ottojan, student Bouwkunde aan de Hogeschool Inholland Haarlem, heeft zijn passie voor de roeisport ontwikkelt bij de studentenroeivereniging Amphitrite. Als lid heeft...
Even voorstellen: David Jonker
De trouwe lezer van de TopRow blog heeft zijn naam al eens voorbij zien komen; David Jonker. Normaliter neemt hij de interviews af, maar dit keer staat hij zelf in de spotlight. Ik sprak met de “meest veelzijdige werknemer” van onze organisatie. Wie als instructeur...
Even voorstellen: Louise van Giezen
“Zwitserse klokje”Louise werkt nu twee jaar bij Toprow. Ze is ooit geïntroduceerd door de huidige hoofdinstructeur Merel. Zij kennen elkaar van het junior roeien bij KR&ZV het Spaarne. Louise was begonnen als junior wedstrijd roeister maar na 2 jaar vond ze het...