Dit is Quincy Janssen, te herkennen aan zijn onwijs grote glimlach en het permanente lichtblauw. Mocht je hem niet zien, kan je misschien wel een ‘VO verwachten te horen bij een langs-drijvende zwaan, want het Njord blauw vloeit stevig door zijn aderen. Met zo een voorliefde voor Leiden en het verenigingsleven is veel te verwachten, maar dat deze 24-jarige uit Brabant komt? Is alleen op te merken met een paar biertjes achter de kiezen.
Toch verdeelt hij zijn tijd de afgelopen twee jaar meer tussen Leiden en Amsterdam dan het gezellige zuiden. Sinds Quincy bij Berlage is begonnen is hij enorm ontwikkeld als instructeur en staat hij voor iedereen klaar. Met gouden woorden weet Quincy altijd te enthousiasmeren: “Roeien is niet alleen een sport waarbij je jezelf tot het uiterste pusht, maar ook een sport die verbindt.” Wat iets is dat elke roeier wel herkent. Nog meer pareltjes zijn te vinden wanneer je hem vraagt naar zijn favoriete oefening. Met ogen dicht varen vind Quincy het meest nuttig, omdat het niet alleen het wonderen doet voor het bootgevoel van de cursisten, maar ook een goede manier om een vertrouwensband op te bouwen, aangezien velen het vaak spannend vinden.
Met zo een hoogstaande smaak kan het niet anders dan dat Quincy op de Koninklijke vereniging roeit, en daarnaast als ‘guilty pleasure’ de geschiedenis van het Koningshuis bijhoudt. Valt toch een beetje in het straatje van een student Politicologie & Geschiedenis. Ben je onder de indruk? Maak je geen zorgen, je kan met deze gezellige alles-kunner gerust een babbeltje maken!
In de Hoy tijdens het Hoopgala
Van de honderden woorden die wij, Nederlanders, het Bahasa (de Indonesische taal) hebben geschonken, vind ik In de Hoy een van de mooiste. Met In de Hoy bedoelen de indonesiërs ‘vrijen’. En de bekende klank is niet voor niets; vrijen indo-style doet men in het hooi,...
Ambassadeur Poetin
Ik weet niet hoe ik hem moet bedanken. Als dat niet zo omstreden zou zijn in het Rusland van de 21ste eeuw en als-ie niet zo aartsonaantrekkelijk zou zijn, zou ik hem wel plat op de bek willen zoenen. Wat allerlei mensen en organisaties al járen voor elkaar proberen...
Het zit in de familie
Vijftig jaar geleden eindigde de Nederlandse vier zonder stuurman als vierde op de Olympische Spelen van Tokyo. 32 jaar later werd ‘onze’ dames-acht zesde op de Spelen van Atlanta. En vorig jaar finishte de meisjes dubbel vier als vierde op de junioren WK in Trakai....