Een tijd geleden was er een damesploeg. Bestaand uit zeven dames om precies te zijn. Deze dames zijn gaan roeien voor de gezelligheid. Met zo af en toe een wedstrijdje tussen door. Daar moet je niet te veel van verwachten.
Op een mooie zomerse dag werd er een wedstrijd tussen de eilandjes van het Hoornsemeer in het beruchte Groningen georganiseerd. De zon scheen fel en het was circa dertig graden met windkracht zes.
De wedstrijdleiding was enigszins in paniek vanwege de harde wind en de onervaren c4+ ploegen op het water die tegen lagerwal aangedrukt werden. Zo lagen deze dames zonder enige zorgen te dobberen tussen de totale chaos. Vlak daarvoor hadden de dames steen papier schaar gespeeld om te bepalen wie er in de boot moest starten. Eindstand, een van de dames sturen, de andere vier roeien en de overige twee zonnen in het gras. Omdat het starten even duurde hadden ze heel slim bedacht om hun bikinitopje onder het wedstrijdshirt te dragen. Zo konden ze vlak voor de start zonder shirt aan, hun tan-line bijwerken.
Even later schoten ze als een speer over de start en werd hun boot al binnen dertig meter ingehaald door de ploeg die achter hun startte. Sportief als ze waren riepen ze “lekker dames! Doe nog een opzetje!” naar de tegenstand.
Op de helft van de wedstrijd raakte de stuur in paniek. Ze kwam er achter dat de helft van de boot vergeten was een wedstrijdshirt aan te trekken. Zo zaten er twee roeisters onbewust maar vrolijk in hun bikini topje een verhitte race te roeien.
Eenmaal over de finish en weer terug aan wal waren ze tevreden met de tweede plek van onder. Het was nog even schrikken omdat de wedstrijdleiding tijdens het afriggeren naar de dames toeliep met een waarschuwing en dat was niet de eerste van het seizoen. Of ze bij de volgende wedstrijd niet de tegenstanders willen aanmoedigen. Het schijnt afleidend te werken. Over de bikini topjes hebben wij maar niks gezegd.
En daar gingen de dames vrolijk, content en kwebbelend weer terug met de trein naar Amsterdam alsof er de hele dag niets gebeurd was.
Vlotverhalen: Anna Mol
In de rubriek ‘Vlotverhalen’ interviewen we elke keer iemand die geroeid of gezeild heeft bij een van onze locaties. Wij spreken met Anna Mol die roeit bij Roeicentrum Berlagebrug. Het eerst wat Anna zei tijdens ons gesprek is “je kan het roeien zo gek maken als...
Brock Sampson: ‘Roeien is meer dan een sport’
In de serie ‘Roeien voor iedereen’ spreken we met Brock Sampson. Deze Amerikaan kwam een kleine tien jaar terug in aanraking met Nederland en vestigde zich hier uiteindelijk voor de liefde. In Nijmegen heeft hij het project Rowing Without Limits opgezet. Hiermee wil...
Even voorstellen: David Jonker
De trouwe lezer van de TopRow blog heeft zijn naam al eens voorbij zien komen; David Jonker. Normaliter neemt hij de interviews af, maar dit keer staat hij zelf in de spotlight. Ik sprak met de “meest veelzijdige werknemer” van onze organisatie. Wie als instructeur...