In de nieuwe rubriek ‘vlotverhalen’ interviewen we elke maand een roeier die net een training heeft gehad bij het roeicentrum Berlagebrug.
Wil je jezelf even voorstellen?
“Ik ben Bart van Brakel, ik ben 66 jaar oud en ik werk op dit moment niet meer. Ik heb heel lang in het bijzondere onderwijs gewerkt voor blinde, slechtziende maar ook voor dubbelgehandicapte leerlingen. En ik ben zelf ook slechtziend: ik zie met 1 oog 16% met het rechteroog, en het linkeroog is blind. Voor de rest ben ik sportfanaat, voor zover dat mogelijk is met een slecht oog.”
Wat doe je nu in het dagelijks leven?
“Sporten!” (Lachend)
Alleen maar sporten? Elke dag weer?
“Ja, eigenlijk wel ja. Ik probeer normaal 6 keer in de week maar het is ook wel eens dat het elke dag is. En wat ik doe is: fitness, hier vlakbij, en dat is 3 keer in de week. Ik loop hard, 2 keer in de week, de ene keer 5 kilometer en de andere keer 10 kilometer in het Westerpark en Oosterpark. En ik roei dan 1 keer in de week op de seniorenochtend op woensdag.”
Wat hebben jullie vandaag gedaan tijdens de les?
“We hebben geroeid met Caitlin, die kennen we al, en zij heeft eerst gekeken wat onze vorderingen waren (zij heeft ons vorig jaar ook al gecoacht), en waar de leerpunten lagen.”
Wat hebben jullie het afgelopen jaar geleerd?
“Wij roeien wat krachtiger, merken wij omdat wij harder gaan. En onze techniek is in de kleine puntjes verbeterd. We roeien gelijkmatiger, dus rijden niet te snel meer op, dat doen wij beter. Onze houding is beter, en de haal maken wij goed af. Wij roeien momenteel met zijn drieën in de C4, we zijn alle drie in onze boot slechtziend, en zoeken nog naar een vierde partner.
Heb je ook geroeid voordat je bij Roeicentrum Berlagebrug ging roeien?
“Ik heb een keer eerder bij Berlage geroeid, en ik weet niet meer precies hoe lang geleden dat is geweest. En nu roei ik in maart 4 jaar bij het Roeicentrum!”
Waarom heb je juist ook voor het roeien gekozen? Wat maakt roeien voor jou bijzonder?
“Nou ik zag het altijd op tv met Olympische Spelen of WK’s en ik vond het gewoon een prachtige sport omdat je in zo’n smalle boot zit, en ze verschrikkelijk hard gaan en goed samenwerken. Ik ben eigenlijk een individuele sporter, maar zo’n boot leek mij gewoon kicken. Ik heb het wel eens in de sportschool gedaan, vind ik helemaal niets. Dat is nep. Maar op het water vind ik het een uitdaging en ik vind het prachtig uitzien. Visueel, beetje raar dat ik dat zeg, maar ik kon vroeger veel meer zien en toen vond ik dat altijd prachtig er uit zien. Ik heb ook wel eens een documentaire gezien van roeiers die oefenen en trainen, ik had het zelf ook wel willen doen. En nu dat ik de gelegenheid kreeg, qua tijd en dat ik dichtbij een roeivereniging woon, dacht ik ‘ik ga het gewoon nu doen ook’!”
Dank je wel Bart!