In 2016 bestond de Hilversumse roeivereniging 80 jaar. Niemand minder dan Cornelis Tromp zelf kwam de club daarmee feliciteren. Foto: Ellen de Monchy
Uit een donderdag gepubliceerd rapport van de Universiteit van Amsterdam blijkt dat er zwaar weer op komst is voor de Hilversumse Roeivereniging ‘Cornelis Tromp’. Neeltje van Bokhoven, Senior onderzoekster Gender & Diversity studies aan de UvA, licht haar onderzoek toe: “Veel zeehelden vielen recentelijk van hun voetstuk: Michiel de Ruyter, Piet Hein en Abel Tasman. En nu dus ook Cornelis Tromp.” 
Uit onlangs gevonden aanmonsteringsbrieven blijkt dat zijn personeelsbeleid een stuitend gebrek aan diversiteit vertoonde. Uitsluitend blanke mannen tussen de 11 en 35 jaar vonden emplooi onder Tromp. Een regelrechte schande volgens een zichtbaar aangeslagen Van Bokhoven. “Donker gekleurde medelanders bijvoorbeeld hadden we toen al voldoende voorhanden in de koloniën binnen de Republiek.”
Ook bleek dat Tromp het niet zo nauw nam met de rechten van medewerkers. Van Bokhoven: “Bijna de gehele bemanning bestond uit flexwerkers, werkdagen van meer dan acht uur waren geen uitzondering en van doorbetaling bij ziektes als scheurbuik was absoluut geen sprake.
Ik ben echt geschokt door deze feiten. Laten we eerlijk zijn, 1665 is historisch gezien gewoon gisteren hè! Het ging er echt middeleeuws aan toe aan boord bij Tromp.”
Van Bokhoven verwacht dat de naamswijziging een formaliteit zal worden op de ALV van de vereniging. “In Hilversum wonen weldenkende mensen. Iedereen binnen Tromp zal voelen: verdergaan onder deze naam kan echt niet meer anno 2019.”
Het bestuur van Cornelis Tromp wilde nog niet reageren. Bestuurslid Leo te Winkel: “Ik kwam nog niet toe aan het lezen van het rapport, ik had nog een hele grote strijk liggen.”
Geld als water
Stel je eens voor dat we echt geld als water zouden hebben in de roeisport. Dat sponsors in de rij staan om hun naam op onze mooie boten te mogen plakken, de loterij weer meer geld overmaakt en de overheid roeien als DE focussport zou bestempelen, met bijbehorend...
Geef mij maar nasi goreng!
Ikan Pepes, Tahu Pedis, Sate Kambing. Wie het water in de mond sijpelt bij de gedachte aan de Indonesische rijsttafel, kan beter in Nederland blijven. Indonesiërs eten dat amper. Indonesiërs eten vooral rijst, witte rijst met gefrituurde kip. En ga je als Indonesiër...
Roeiverzet
Van mijn huis naar het Olympisch Stadion in Amsterdam is het een half uur fietsen. Niet omdat ik zo langzaam fiets, maar omdat het stadion een halve hoofdstad verderop ligt. Op 4 mei legde ik deze afstand ’s ochtends om een uur of tien af. Ik kwam welgeteld drie...