Wij nemen je elke week mee in de rubriek “Even voorstellen: uw instructeur”, het team van TopRow, werkzaam bij locatie Roeicentrum Berlagebrug.
Dit is Mathijn Overmeire, een wandelende glimlach van 1.81m hoog. Ook bij deze jongeman stroomt het licht blauwe bloed van de K.R.S.V, ook wel bekend als Njord, door de aderen. De derde van het kroost, maar wel de eerste die het Berlage rood met trots uitstraalt. En dat Berlage rood weet hij in de zomer vaak ook op zijn lichaam te dragen in de vorm van een verbrande huid: Dat noemen we nou commitment.
Met als favoriete oefening vast blad-uitlengen kan hij goed gezien worden als slavendrijver, hoewel hij zelf ook de handen uit de mouwen weet te steken. Maar die oefening? Kan hij nog niet in de skiff. Voorlopig zijn jullie dan ook nog even veilig ervan. Hoewel Mathijn hard aan zijn skiff-skillz aan het werken is, heeft hij al wel een wijze les geleerd: Droog aankomen bij de start. Tijdens een sparsessie afgelopen winter heeft Mathijn namelijk besloten om een lekker stukje te gaan zwemmen. Echte hardcore roeier die hij is, is hij er wel weer ingeklommen en naar de start geroeid. Moet vast koud zijn geweest, vooral als je bedenkt dat de sparsessie was afgelast toen hij bij de start aankwam. Onofficieel was hij wel als snelste weer terug!
De student bio-informatica heeft nog wel aspiraties om toch nog in de wedstrijd boot te komen, echter wint hij voor nu de wedstrijd rijst koken! Want wanneer gevraagd wordt naar zijn grootste talent is dat volgens Mathijn dat hij 1 minuut rijst in 56 seconden kan koken.
Winter in Boston
Misschien was het een beetje kleumen op de Winterwedstrijden afgelopen weekeind, maar ik schrijf dit stukje terwijl het -14 is. Winter in Boston is dit jaar bar en boos! Een maand geleden kwamen we nog vrolijk terug van onze jaarlijkse winter training trip naar...
Just another Day at the Office
In tijden van winterse omstandigheden in Nederland, vliegt iedereen traditiegetrouw naar het mooie Sevilla. Eindelijk weer roeien in een boot onder de stralende zon (en een biertje voor de hardwerkende coach). Voor Indonesië zit een trainingskamp naar Sevilla er niet...
Een grote grap
Ik woon en werk in het grootste Moslimland ter wereld. Na drie jaar weet ik het zeker: Moslims hebben geen gevoel voor humor. Tenminste, niet voor Westerse humor. Al bij mijn eerste bioscoopbezoek in Indonesië werd mij duidelijk dat humor een relatief begrip is. Op –...