Nu de horeca sinds enkele dagen weer open is keken veel roeiers uit naar de mogelijkheid om uit-training te gaan. Net na de opening van het seizoen ging Nederland in een lockdown en zijn de roeiers overgestapt op thuis trainen. Ergometers in de tuin, gewichten in de hal en sit ups op bed.
Guido Luttikhuis, eerstejaars bij Laga: “In het begin was dat nog wel aardig, maar nadat het zicht op wedstrijden verdween wilden steeds meer ploeggenoten uittraining gaan. Helaas was dit door de sluiting van de horeca en het verbieden van evenementen niet meer mogelijk.” Noodgedwongen bleven duizenden roeiers dus Spa rood drinken, op tijd naar bed gaan en celibatair leven. Ze hadden immers een eed gezworen.
Via Zoom en Teams werd nog geprobeerd om virtuele uittrainingspartijen te organiseren, maar deze bleken niet rechtsgeldig wegens gebrek aan contact met kleffe lijven, kots en eerstejaars Njord meisjes. Dus zat er niets anders op dan intraining te blijven.
Nu het kabinet op aanraden van het Outbreak Management Team heeft besloten om uittrainingspartijen definitief te verbieden tot het eind van dit jaar, zullen al deze roeiers verplicht serieus met hun sport bezig moeten blijven. Luttikhuis: “Ja echt heel erg balen, je gaat toch roeien voor het bier, de feesten en de eerstejaars dames van Njord. Van dat alles komt dit seizoen dus niets terecht. Zo word je door de overheid in feite verplicht te blijven trainen en gezond te leven.”
Foto: bron TSR Vidar
Winter in Boston
Misschien was het een beetje kleumen op de Winterwedstrijden afgelopen weekeind, maar ik schrijf dit stukje terwijl het -14 is. Winter in Boston is dit jaar bar en boos! Een maand geleden kwamen we nog vrolijk terug van onze jaarlijkse winter training trip naar...
Just another Day at the Office
In tijden van winterse omstandigheden in Nederland, vliegt iedereen traditiegetrouw naar het mooie Sevilla. Eindelijk weer roeien in een boot onder de stralende zon (en een biertje voor de hardwerkende coach). Voor Indonesië zit een trainingskamp naar Sevilla er niet...
Een grote grap
Ik woon en werk in het grootste Moslimland ter wereld. Na drie jaar weet ik het zeker: Moslims hebben geen gevoel voor humor. Tenminste, niet voor Westerse humor. Al bij mijn eerste bioscoopbezoek in Indonesië werd mij duidelijk dat humor een relatief begrip is. Op –...