Nu de horeca sinds enkele dagen weer open is keken veel roeiers uit naar de mogelijkheid om uit-training te gaan. Net na de opening van het seizoen ging Nederland in een lockdown en zijn de roeiers overgestapt op thuis trainen. Ergometers in de tuin, gewichten in de hal en sit ups op bed.
Guido Luttikhuis, eerstejaars bij Laga: “In het begin was dat nog wel aardig, maar nadat het zicht op wedstrijden verdween wilden steeds meer ploeggenoten uittraining gaan. Helaas was dit door de sluiting van de horeca en het verbieden van evenementen niet meer mogelijk.” Noodgedwongen bleven duizenden roeiers dus Spa rood drinken, op tijd naar bed gaan en celibatair leven. Ze hadden immers een eed gezworen.
Via Zoom en Teams werd nog geprobeerd om virtuele uittrainingspartijen te organiseren, maar deze bleken niet rechtsgeldig wegens gebrek aan contact met kleffe lijven, kots en eerstejaars Njord meisjes. Dus zat er niets anders op dan intraining te blijven.
Nu het kabinet op aanraden van het Outbreak Management Team heeft besloten om uittrainingspartijen definitief te verbieden tot het eind van dit jaar, zullen al deze roeiers verplicht serieus met hun sport bezig moeten blijven. Luttikhuis: “Ja echt heel erg balen, je gaat toch roeien voor het bier, de feesten en de eerstejaars dames van Njord. Van dat alles komt dit seizoen dus niets terecht. Zo word je door de overheid in feite verplicht te blijven trainen en gezond te leven.”
Foto: bron TSR Vidar
Toprow gaat ook in Londen aan de slag
Nadat afgelopen jaar een start is gemaakt met een roeicentrum in New York, gaat het bedrijf Toprow ook in Londen een vestiging openen. Dat doen zij in samenwerking met de prestigieuze London Rowing Club aan de rivier de Theems.“Het is heel toevallig gelopen. Naar...
Aan de haal met… Myrthe Broekman
In Aan de haal met… stel ik elke maand iemand uit de roeiwereld aan jullie voor, bekend en minder bekend. In een gesprek over verleden, heden en toekomst komen interessante dilemma’s en grote levensvragen ter sprake. Deze maand: Myrthe Broekman. Eén van de grote...
Elfsteden roeimarathon
Bloed, zweet en tranen heb ik nog nooit zo letterlijk genomen. Wat was de tocht mooi maar wat deed het pijn. Je hebt het gevoel dat je billen nooit meer relaxt gaan voelen en dat je handen niet meer zullen functioneren zoals ze horen te functioneren. Laat ik jullie...