Dit is Quincy Janssen, te herkennen aan zijn onwijs grote glimlach en het permanente lichtblauw. Mocht je hem niet zien, kan je misschien wel een ‘VO verwachten te horen bij een langs-drijvende zwaan, want het Njord blauw vloeit stevig door zijn aderen. Met zo een voorliefde voor Leiden en het verenigingsleven is veel te verwachten, maar dat deze 24-jarige uit Brabant komt? Is alleen op te merken met een paar biertjes achter de kiezen.
Toch verdeelt hij zijn tijd de afgelopen twee jaar meer tussen Leiden en Amsterdam dan het gezellige zuiden. Sinds Quincy bij Berlage is begonnen is hij enorm ontwikkeld als instructeur en staat hij voor iedereen klaar. Met gouden woorden weet Quincy altijd te enthousiasmeren: “Roeien is niet alleen een sport waarbij je jezelf tot het uiterste pusht, maar ook een sport die verbindt.” Wat iets is dat elke roeier wel herkent. Nog meer pareltjes zijn te vinden wanneer je hem vraagt naar zijn favoriete oefening. Met ogen dicht varen vind Quincy het meest nuttig, omdat het niet alleen het wonderen doet voor het bootgevoel van de cursisten, maar ook een goede manier om een vertrouwensband op te bouwen, aangezien velen het vaak spannend vinden.
Met zo een hoogstaande smaak kan het niet anders dan dat Quincy op de Koninklijke vereniging roeit, en daarnaast als ‘guilty pleasure’ de geschiedenis van het Koningshuis bijhoudt. Valt toch een beetje in het straatje van een student Politicologie & Geschiedenis. Ben je onder de indruk? Maak je geen zorgen, je kan met deze gezellige alles-kunner gerust een babbeltje maken!
Voor niks gaat de zon op
Boudewijn van Opstal is coach van het nationaal team van Indonesië. Na jaren te hebben gecoacht en gewerkt bij Orca , Skoll, Phocas en de KNRB werkt hij sinds januari 2012 in Pangalengan, een bergdorp vlakbij Bandung. Hieronder schrijft hij over zijn (roei-)...
Mannen van staal en boten van Hout(man)
“JONGSTE!!” buldert het door de gangen wanneer bezoek aanbelt bij de Cornelis Houtmanstraat 28 in Utrecht. Een timide jongeman komt de trap af rennen en opent haastig de deur voor bezoek. Meteen daarna wordt er koffie gezet. Of nou ja, koffie is misschien wat...
De Roeibond moet op de ‘kleintjes’ letten
En tot mijn stomme verbazing zit ik op een dag op slag in de Holland 8. Hoe in hemelsnaam ben ik hier nu beland? Tenslotte ben ik maar een mannetje van 1,85 m, tegen wie mijn oude coach Jan-Willem van der Wal, al op mijn 16e zei dat ik nooit de top zou kunnen halen....