Dit is Quincy Janssen, te herkennen aan zijn onwijs grote glimlach en het permanente lichtblauw. Mocht je hem niet zien, kan je misschien wel een ‘VO verwachten te horen bij een langs-drijvende zwaan, want het Njord blauw vloeit stevig door zijn aderen. Met zo een voorliefde voor Leiden en het verenigingsleven is veel te verwachten, maar dat deze 24-jarige uit Brabant komt? Is alleen op te merken met een paar biertjes achter de kiezen.
Toch verdeelt hij zijn tijd de afgelopen twee jaar meer tussen Leiden en Amsterdam dan het gezellige zuiden. Sinds Quincy bij Berlage is begonnen is hij enorm ontwikkeld als instructeur en staat hij voor iedereen klaar. Met gouden woorden weet Quincy altijd te enthousiasmeren: “Roeien is niet alleen een sport waarbij je jezelf tot het uiterste pusht, maar ook een sport die verbindt.” Wat iets is dat elke roeier wel herkent. Nog meer pareltjes zijn te vinden wanneer je hem vraagt naar zijn favoriete oefening. Met ogen dicht varen vind Quincy het meest nuttig, omdat het niet alleen het wonderen doet voor het bootgevoel van de cursisten, maar ook een goede manier om een vertrouwensband op te bouwen, aangezien velen het vaak spannend vinden.
Met zo een hoogstaande smaak kan het niet anders dan dat Quincy op de Koninklijke vereniging roeit, en daarnaast als ‘guilty pleasure’ de geschiedenis van het Koningshuis bijhoudt. Valt toch een beetje in het straatje van een student Politicologie & Geschiedenis. Ben je onder de indruk? Maak je geen zorgen, je kan met deze gezellige alles-kunner gerust een babbeltje maken!
“Als stuur kun je meer fout doen dan goed”
Dieuwke Fetter won op zondag 9 april voor de tweede keer de Varsity: “Fysiek kan ik niks toevoegen,” meent ze, “maar op de juiste momenten de juiste dingen zeggen en merken dat het werkt, dát is mooi.” RoeiNed interviewde de vrouw die voor haar functie overwegend...
Wat bezielt ze?! – vijf roeiers geven hun redenen om de skiffhead te starten
Fietsend langs de Amstel kijk ik naar een roeiwedstrijd. Een man spreekt me aan: “Waarom doen ze dat, meisje? Zo ver ook!” Ik hoor de verbazing in zijn stem en hij weet zijn walging nauwelijks te verbergen. Ik zie hem als vervelende sporthater, kijk hem vragend aan en...
De Tettenberg- We hebben hetzelfde doel: hard gaan
De bordeauxrode deur wordt al voor ons opengedaan nog vóór we aan kunnen bellen. Het is even over achten als we op de stoep staan van de Tettenberg (een samenvoeging van Thetis, de dames van Nereus, en ‘Bergstraat’). We worden gastvrij onthaald met een bordje...