Dit is Quincy Janssen, te herkennen aan zijn onwijs grote glimlach en het permanente lichtblauw. Mocht je hem niet zien, kan je misschien wel een ‘VO verwachten te horen bij een langs-drijvende zwaan, want het Njord blauw vloeit stevig door zijn aderen. Met zo een voorliefde voor Leiden en het verenigingsleven is veel te verwachten, maar dat deze 24-jarige uit Brabant komt? Is alleen op te merken met een paar biertjes achter de kiezen.
Toch verdeelt hij zijn tijd de afgelopen twee jaar meer tussen Leiden en Amsterdam dan het gezellige zuiden. Sinds Quincy bij Berlage is begonnen is hij enorm ontwikkeld als instructeur en staat hij voor iedereen klaar. Met gouden woorden weet Quincy altijd te enthousiasmeren: “Roeien is niet alleen een sport waarbij je jezelf tot het uiterste pusht, maar ook een sport die verbindt.” Wat iets is dat elke roeier wel herkent. Nog meer pareltjes zijn te vinden wanneer je hem vraagt naar zijn favoriete oefening. Met ogen dicht varen vind Quincy het meest nuttig, omdat het niet alleen het wonderen doet voor het bootgevoel van de cursisten, maar ook een goede manier om een vertrouwensband op te bouwen, aangezien velen het vaak spannend vinden.
Met zo een hoogstaande smaak kan het niet anders dan dat Quincy op de Koninklijke vereniging roeit, en daarnaast als ‘guilty pleasure’ de geschiedenis van het Koningshuis bijhoudt. Valt toch een beetje in het straatje van een student Politicologie & Geschiedenis. Ben je onder de indruk? Maak je geen zorgen, je kan met deze gezellige alles-kunner gerust een babbeltje maken!
Net uit de boot: Stef Blok
Even voorstellenStef Blok (1964), sinds een jaar lid van roeivereniging De Kogge te Wervershoof en in het dagelijks leven minister van Veiligheid en Justitie*. In mijn studententijd roeide ik bij het Groningse Aegir. Daarna ben ik nog zeven jaar lid geweest bij De...
Tot nooit meer ziens, Waco!
Springbreak (de voorjaarsvakantie) is aangebroken. Dit betekent voor menig student in Amerika een goedkope vlucht naar een toeristisch zonnig oord (Cancun, bijvoorbeeld) om zich daar voor een week als drankorgel gedragen, om zodoende ook de laatste twee maanden van school door te kunnen komen. Een mooi contrast met hoe de voorjaarsvakantie er voor mij uitziet.
Senne Zeinstra: “De Amstel is mijn riviertje”
Voor hoofdinstructeur Senne Zeinstra heeft de Amstel geen geheimen meer: “Ik ken inmiddels alle hoekjes, alle bochtjes. Ja, het is wel mijn tweede thuis als ik er weer mag zijn.”
Naast zijn passie voor roeien zet hij zich in voor een groenere samenleving. Mede hierdoor kunnen we hem terugvinden op lijst 3 van de aankomende Waterschapsverkiezingen. Wij gingen in gesprek met deze maatschappijkritische roeier.