Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Foto: Leo de Keizer

De Jonge Acht van Thêta ligt al een week op De Schie in Delft te wachten voordat ze van boord kan. Na afloop van de – voor hen toch al teleurstellend verlopen – Winterwedstrijden nam kamprechter Michel Portasse deze stevige maatregel.

Portasse, in het dagelijks leven apotheker: “Voor de start hoorde ik al gehoest uit de boot komen. Dit, gecombineerd met het zwakke optreden van de acht en het bleke gezicht van de stuurvrouw deed bij mij meteen alle alarmbellen afgaan. Direct zette ik mijn mondkapje op en richtte mijn infraroodthermometer op de Aziatisch ogende stuurvrouw. Eén en één is twee, weet je. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn deze dagen. En ja hoor, 38,5 graden! Nou, dan weet ik genoeg. Dan gaat het noodprotocol van de Roeibond in werking en verbied ik de bemanning aan land te gaan. Eerst moet het virus uitdoven.”

Sindsdien dobberen de acht roeiers en stuurvrouw in quarantaine op De Schie. Het RIVM monitort continu vanuit een motorbootje de bemanning. Als er na twee weken geen ziekteverschijnselen meer zijn mogen ze van boord.

Stuurvrouw Hu Lang vindt de situatie nogal overdreven: “Het was mijn eerste wedstrijd. Ze hadden me verteld dat ik me goed aan moest kleden, maar ik kwam om van de hitte in twee dikke donsjassen en een regenpak. Niet gek dat ik wat verhoging had. Maar dit is natuurlijk je reinste discriminatie. Ik studeer al twee jaar Elektrotechniek in Eindhoven, loop stage in de cleanroom van ASML, eet wekelijks boerenkool met worst en slik mijn xtc-pilletje. Mijn ouders wonen in Hotan, dat is 50 uur rijden van Wuhan. Daarnaast heb ik mijn ouders al tien maanden niet gezien. Hoe kan ik het virus dan hebben opgelopen?

Portasse ziet dit toch echt anders: “Het is allemaal heel alarmerend: de hele boot is nu al ziek. Verkoudheid noemen ze het, doordat ze onderkoeld zijn na een week buiten. Nou, ik weet wel beter! Zo gemakkelijk komen ze er niet van af. Uitzieken en dan pas van boord. Gebruik die tijd op het water maar om extra te trainen!”