In 2016 bestond de Hilversumse roeivereniging 80 jaar. Niemand minder dan Cornelis Tromp zelf kwam de club daarmee feliciteren. Foto: Ellen de Monchy

 

Uit een donderdag gepubliceerd rapport van de Universiteit van Amsterdam blijkt dat er zwaar weer op komst is voor de Hilversumse Roeivereniging ‘Cornelis Tromp’. Neeltje van Bokhoven, Senior onderzoekster Gender & Diversity studies aan de UvA, licht haar onderzoek toe: “Veel zeehelden vielen recentelijk van hun voetstuk: Michiel de Ruyter, Piet Hein en Abel Tasman. En nu dus ook Cornelis Tromp.” 

Uit onlangs gevonden aanmonsteringsbrieven blijkt dat zijn personeelsbeleid een stuitend gebrek aan diversiteit vertoonde. Uitsluitend blanke mannen tussen de 11 en 35 jaar vonden emplooi onder Tromp. Een regelrechte schande volgens een zichtbaar aangeslagen Van Bokhoven. “Donker gekleurde medelanders bijvoorbeeld hadden we toen al voldoende voorhanden in de koloniën binnen de Republiek.”

Ook bleek dat Tromp het niet zo nauw nam met de rechten van medewerkers. Van Bokhoven: “Bijna de gehele bemanning bestond uit flexwerkers, werkdagen van meer dan acht uur waren geen uitzondering en van doorbetaling bij ziektes als scheurbuik was absoluut geen sprake.

Ik ben echt geschokt door deze feiten. Laten we eerlijk zijn, 1665 is historisch gezien gewoon gisteren hè! Het ging er echt middeleeuws aan toe aan boord bij Tromp.”

Van Bokhoven verwacht dat de naamswijziging een formaliteit zal worden op de ALV van de vereniging. “In Hilversum wonen weldenkende mensen. Iedereen binnen Tromp zal voelen: verdergaan onder deze naam kan echt niet meer anno 2019.”

Het bestuur van Cornelis Tromp wilde nog niet reageren. Bestuurslid Leo te Winkel: “Ik kwam nog niet toe aan het lezen van het rapport, ik had nog een hele grote strijk liggen.”

 

 

Catching up with: Morgan Hellen

Mijn naam is Niki van Sprang en ik ben een (voormalig) instructeur bij Roeicentrum Berlagebrug en huidig teamlid van het Aegon Nationaal RoeiTeam (in de zware mannendubbel). In deze nieuwe serie praat ik bij met mijn voormalige teamleden uit mijn tijd aan de Universiteit van Californië, Berkeley. Vandaag beginnen we met Morgan Hellen. Toen ik net aankwam in Amerika moest Morgan vaak als vertaler en leraar Engels optreden omdat ik nog steeds moeite had met de nieuwe taal. Wat volgde waren vier jaren waarin we nooit uiteindelijk nooit ene wedstrijd zonder elkaar geroeid hebben met als hoogtepunten de nationale kampioenschappen in 2016 en een Royal Henley winst in 2015. Nu ben ik nieuwsgierig wat hij allemaal heeft gedaan sindsdien.