Mijn naam is Niki van Sprang en ik ben een (voormalig) instructeur bij Roeicentrum Berlagebrug en huidig teamlid van het Aegon Nationaal RoeiTeam (in de zware mannendubbel). In deze nieuwe serie praat ik bij met mijn voormalige teamleden uit mijn tijd aan de Universiteit van Californië, Berkeley. Vandaag beginnen we met Morgan Hellen. Toen ik net aankwam in Amerika moest Morgan vaak als vertaler en leraar Engels optreden omdat ik nog steeds moeite had met de nieuwe taal. Wat volgde waren vier jaren waarin we nooit uiteindelijk nooit ene wedstrijd zonder elkaar geroeid hebben met als hoogtepunten de nationale kampioenschappen in 2016 en een Royal Henley winst in 2015. Nu ben ik nieuwsgierig wat hij allemaal heeft gedaan sindsdien.
Hoi Morgan, Dank je wel dat je de tijd voor me neemt. Laten we beginnen met de meest voor de hand liggende vraag: wat heb je allemaal gedaan sinds onze tijd bij Cal? (red. Universiteit van Californië)
Sinds onze wegen zich gescheiden hebben, ben ik teruggegaan naar Groot-Brittannië. Daar ben ik doorgegaan met roeien, in het begin bij het GB development team. In 2016 hebben wij een 8+ gemaakt die in Henley, in een geweldige finale van de Grand Challenge Cup, net verloor van de Holland Acht! Hierna heb ik in de GB 4- het FISU wereld universiteitskampioenschap in Polen gewonnen.
Door deze successen werd ik uitgenodigd voor het Britse Senioren mannenteam om daar te trainen onder Jurgen Grobler. Een relatief korte internationale carrière waarin onze paden elkaar kruisten bij een aantal internationale regatta’s. Helaas kreeg ik last van schouderblessure waardoor ik een grote operatie moest ondergaan, waarvan het herstel slepend verliep. Ik kreeg er niet meer uit, wat ik erin stopte en besloot begin 2019 dat het tijd was om mijn riemen aan de wilgen te hangen.
Dat vond ik erg jammer om te horen, ik vond het altijd geweldig om je te zien bij internationale races, net als je familie die ons bij vele wedstrijden in Amerika heeft ondersteund! Hoe verliep je verandering naar een leven als niet-atleet? Vond je het moeilijk om jezelf opnieuw te vinden?
In eerste instantie was het een moeilijke beslissing en eentje waar ik veel over na heb moeten denken. Ik heb mezelf wat tijd weg van de sport gegund en ben gaan skiën, de waarheid is dat ik veel levenservaringen heb gemist en het was geweldig om vrij te zijn van de 6-7 dagen zware trainingen per week die ik deed sinds mijn late tienerjaren.
Na die pauze was het nu tijd om te focussen op een nieuwe fase in mijn leven, en er is maar een ding waar ik net zo gepassioneerd over ben als over roeien en dat is het ondernemerschap en mijn eigen baas zijn! Het was nu mijn missie om dat pad te volgen en als roeien mij iets geleerd heeft is het wel dat hard werken wordt beloond.
Ik ben nu een app aan het ontwikkelen die hopelijk wat teruggeeft aan de roeigemeenschap. We willen audio begeleiding voor ergometer trainingen bieden ontwikkeld door Olympisch atleten! Ik had graag zo’n app willen hebben toen ik vroeger 5 dagen per week op de roeimachine zat. We hebben al een business wedstrijd gewonnen van NatWest (een grote bank in het VK) en we zijn nu druk bezig met de volgende ontwikkelingsfase van de app!
Zou je kunnen zeggen dat je een nieuwe passie of doel hebt gevonden dat het gat opvult dat roeien achter heeft gelaten?
Een nieuw doel vinden was precies wat ik nodig nodig had. Het voelde wel vreemd om van precies te weten wat je wil en wanneer je dat doel ging bereiken tot een volledig open en veranderlijk doel te hebben. Maar nu drie kwart jaar verder voel ik mij zelfverzekerd in mijn beslissing en mijn doel.
Het is absoluut vergelijkbaar met roeien, ik ben volledig verantwoordelijk voor wat er in mijn leven gebeurt, goed of kwaad, en hoe harder ik werk, des te beter meestal de uitkomst. Maar het is ook weer heel anders dan roeien want daar was ik nooit degene die mijn eigen training schreef. Nu kan ik helemaal zelf bepalen hoe mijn dag eruitziet, dat is toch geweldig?
Vertel ons eens waar het idee van Rowith vandaan komt en wat het precies doet?
Ten eerste vond ik trainen op zo’n ergometer echt vreselijk, ik denk dat iedereen dat vindt. Het is zwaar, repetitief en saai!
Ten tweede wist ik dat na mijn roei carrière het geen goed idee was om van 6 dagen per week trainen naar helemaal geen trainingen te gaan. Ik besloot om te gaan hardlopen, dus ik heb alle hardloop apps die ik kon vinden gedownload. Ik kwam de app genaamd Nike Run Club tegen en zo heb ik mijn liefde voor het hardlopen ontdekt. In principe geeft Nike, terwijl je aan het hardlopen bent, je begeleiding van zowel atleten als coaches. Zij coachen en motiveren je tijdens je training en ik bedacht me dat dit ook perfect had gewerkt op de roeimachine!
Ik ben samen met Chaymae Samir, mijn medeoprichter en ook een Nike Run Club fan, gaan zitten om Rowith te ontwikkelen. Rowith biedt audio begeleiding bij ergometer training, begeleiding van Olympiërs en atleten van verschillende sporten. Het is een geweldige manier om het verhaal van die atleet te horen en te gebruiken als motivatie en coaching. Daarnaast willen wij ook de online gemeenschap van Rowith met je mee te laten trainen.
Dus nu de belangrijkste vraag: Moet ik eerst olympisch kampioen worden voordat je in mij als coach geïnteresseerd bent?
Haha! Niki ik weet zeker dat jij Olympisch kampioen wordt dus we willen jou zeker weten een training geven! Maar zonder gekheid, het gaat om fantastische verhalen vertellen en we weten dat jij een geweldig verhaal te vertellen hebt. Je bent een echte team player en je weet het beste uit je al je teamleden naar boven te halen. Daarnaast heb jij volgens mij nog een wereldrecord op de ergometer dus ik denk dat jij wel weet wat je doet! Onze leden zouden het geweldig vinden om jouw tips te horen.
Haha dank je wel en ja ik had nu eenmaal rare hobby’s als kind… Wat is de volgende stap voor jou en voor Rowith?
Op dit moment zijn we druk bezig met een crowdfunding actie (www.crowdfunder.co.uk/rowith)
Dat moet een succes worden voordat we Rowtih kunnen realiseren! Als je meer wil weten kun je alles over de app lezen op onze crowdfunding pagina of ons volgen op Instagram (@rowithapp) en facebook (Rowith)!
Ok, laatste vraag alweer. Pure nostalgie en je mag er niet te lang over nadenken: je favoriete herinnering aan ons samen?
Dit is ook gelijk de moeilijkste vraag gezien de vele mooie herinneringen die wij samen hebben! Maar ik denk toch dat het altijd het winnen van de USA nationale kampioenschappen samen met jou op de eerste plaats zal blijven. Het was iets waar we samen 4 jaar hard voor gewerkt hebben. We hebben elke race samen geracet en heeft echt iets opgeleverd door uiteindelijk te winnen!
Dat is waar, dat was een speciaal moment waar ik ook nog vaak aan terug denk! Ontzettend bedankt dat je de tijd hebt genomen om even met me te praten en heel veel succes voor jou en Rowith!