Van de NKIR organisatie tot deelnemers of roei-partners, in deze blogreeks nemen wij een kijkje achter de schermen. Hoe wordt de NKIR voorbereid? Hoe ziet de NKIR eruit door hun ogen? Deze week praten wij met de voorzitter van de NKIR organisatie, Jesse Bergman.
Wanneer kwam jij voor het eerst in aanraking met de NKIR?
Dat was in 2014, eigenlijk per ongeluk. Destijds werd er tijdens de beruchte ‘NKIR borrel’ op Nereus een groep eerstejaars competitie roeiers verzameld om een paar 250 metertjes te doen in het krachthonk. De beste vier mochten op de NKIR 2014 in het club vier veld starten, ‘best vet’ dacht ik. Enkele dagen voor de desbetreffende borrel werd ik uitgeselecteerd bij de wedstrijdselectie voor eerstejaars licht. Dat was wel flink balen, maar nu zag ik een kans om dit jaar alsnog een gave wedstrijd te starten. Terug naar de borrel: een stuk of 30 andere Nereus-broekies stonden op trillende beentjes hun beurt af te wachten. Ik was dan wel wat dunner dan mijn mede broekies, maar ik had intussen al wel wat ergometer ervaring opgedaan. Het lukte me dan ook om een best goede tijd neer te zetten, vond ik zelf. Was het goed genoeg? Vast niet. Gelukkig verloren bijna alle anderen, op drie veel grotere gasten na, hun bankje halverwege de 250 meter. Een succes dus.
Op je deelname als competitie roeier na, heb je NKIR nog wel vaker gestart toch?
Ja dat klopt. Ik heb ook als wedstrijdroeier de NKIR gestart. Mijn eerste NKIR als competitie roeier was wel verreweg de spannendste keer, ook al wordt er als wedstrijdroeier veel meer van je verwacht. De spanning die ik voor mijn eerste NKIR voelde, is misschien wel de meeste spanning die ik ooit heb gevoeld in mijn roei-carrière.
We zijn intussen al een aantal jaar verder, nu beleef je de NKIR op een geheel andere manier. Hoe is dat?
Inderdaad! Ik ben voor het tweede jaar op rij de Praeses van de Commissie Nederlands Kampioenschap Indoorroeien. Daar voor ben ik ook nog een paar jaar Quaestor geweest. Als Praeses check ik eigenlijk alleen maar of de grote lijnen van het evenement kloppen. Ervaring komt goed te pas, maar eigenlijk voeren mijn commissiegenoten het meeste werk uit.
Wat is het leukste aan de NKIR organiseren?
Ten eerste hebben we altijd een enorm leuke groep om het samen mee te doen. Dat is toch wel een van de meest belangrijke drijfveren, zeker omdat je het vrijwillig doet. Daarnaast vind ik het zelf enorm gaaf om te zien hoe we, normaliter, in één dag de Sporthallen Zuid omtoveren tot het toneel voor de NKIR. Vervolgens starten er de volgende dag ruim 1600 roeiers en breken we dezelfde avond het gehele toneel weer af. Een soort guerrilla aanval op de Sporthallen Zuid eigenlijk.
Dit jaar zal het evenement niet plaatsvinden in de Sporthallen Zuid, wat houdt je op de been?
We zijn dit jaar begonnen met het idee dat we de NKIR 2020 moesten afgelasten. Ik ben er zelf dan ook erg trots op hoe we het evenement hebben getransformeerd. Namelijk van een evenement met wellicht de minst wensbare omstandigheden in deze tijd: duizenden mensen schreeuwend, hijgend en zwetend in één zaal. Naar een evenement waar alsnog iedereen kan starten, veilig vanuit hun eigen woonkamer, sportclub of vereniging. Dit alles met een vernieuwde livestream én zelfs de mogelijkheid om geschakeld te starten. Als kers op de taart halen we dit jaar ook nog eens geld op voor een enorm goed doel: World Child Cancer Nederland.
Wat zijn jouw tips voor deelnemers van de NKIR?
Ik heb er eigenlijk wel meerdere:
- Lees je dit en woon je in het buitenland? Dit jaar kun je mee doen aan de NKIR zonder naar Amsterdam te komen, dit geldt dus logischerwijs ook voor internationale deelnemers!
- Als je mee wil doen aan een live veld, check eerst goed of je wel aan alle technische vereisten kan voldoen. Goede ergometer, fatsoenlijk internet, juiste kabeltjes, etcetera.
- Zorg dat je beelden maakt van je deelname. Beelden die worden ingezonden van deelnames in het submit veld, zullen we ook in de livestream verwerken. Daarnaast wordt het mogelijk om tijdens de live velden jezelf te livestreamen.
Voor inschrijven ga naar www.nkir.nl.
Foto: Ellen de Monchy
Volle por naar Rio: Trainen op de apenrots
Om de monotonie van de Bosbaan af en toe te ontvluchten wijken we als nationaal roeiteam wel eens uit naar onder andere de Ringvaart. Hierbij moet je doorsteken bij het witte bruggetje rond de 1600m waar een paar honderd meter verderop een kleine steiger is gebouwd....
Volle por naar Rio: ANRT op grote hoogte
Maandag na Luzern is het zware mannen team van het ANRT voor de 3e keer langs het Kehlsteinhaus gereden. Het Kehlsteinhaus, beter bekend als het Adelaarsnest, was in 1939 een cadeau van de NSDAP voor Hitler zijn 50e verjaardag. Het Adelaarsnest is gebouwd op het...
Volle por naar Rio: Rust, reinheid en regelmaat
Al sinds jaar en dag strijkt het internationale roeicircus neer in Luzern: de stad van de berg Pilatus en de Kapellbrücke, gelegen aan het Vierwoudstedenmeer. Voor veel (internationale) roeiers is dit de stad van springen in de Reuss, van ‘verdwaalde’ fotograferende...