Foto: Ellen de Monchy

Een veel gehoorde opmerking over ergometers is dat ze niet blijven drijven. Studenten van de TU Delft zijn er nu in geslaagd met behulp van materialen uit de ruimtevaartindustrie een ergometer te ontwikkelen die wel blijft drijven.

Jesse van Rhijn, vierdejaars en hoofd van het designteam, heeft twee jaar lang aan dit project gewerkt: “Het was een enorme uitdaging om het gewicht onder de twee kilogram te krijgen, maar met een mix van carbonfiber, twaron en zilverfolie is het ons uiteindelijk toch gelukt.

We hebben nu een geweldige oplossing voor alle sporters die hun ergo-trainingen binnen in een loods of sportschool afwerken. Met een drijvende ergometer loop je naar een sloot of kanaal en je ergometert er zo mee weg.”

Vooral roeiers met minder goede ergometerscores bleken veel te klagen over het ontbreken van drijvend vermogen. Van Rhijn: “Voor hen is deze uitvinding een uitkomst. In de eerste gebruikstesten werd bevestigd dat deze “natte winden”, zoals ze genoemd werden, nu veel minder vaak halverwege een training afstappen. Dan krijgen ze immers direct een nat pak.”

Op de TU Eindhoven wordt ondertussen gewerkt aan een project om acht drijvende ergometers aan elkaar te koppelen.

Catching up with: Morgan Hellen

Mijn naam is Niki van Sprang en ik ben een (voormalig) instructeur bij Roeicentrum Berlagebrug en huidig teamlid van het Aegon Nationaal RoeiTeam (in de zware mannendubbel). In deze nieuwe serie praat ik bij met mijn voormalige teamleden uit mijn tijd aan de Universiteit van Californië, Berkeley. Vandaag beginnen we met Morgan Hellen. Toen ik net aankwam in Amerika moest Morgan vaak als vertaler en leraar Engels optreden omdat ik nog steeds moeite had met de nieuwe taal. Wat volgde waren vier jaren waarin we nooit uiteindelijk nooit ene wedstrijd zonder elkaar geroeid hebben met als hoogtepunten de nationale kampioenschappen in 2016 en een Royal Henley winst in 2015. Nu ben ik nieuwsgierig wat hij allemaal heeft gedaan sindsdien.