Vlotverhalen: Tessa, Annemiek, Mathilde en Eveline

In de nieuwe rubriek ‘vlotverhalen’ interviewen we elke maand een roeier die net een training heeft gehad bij het roeicentrum Berlagebrug.

Wie zijn jullie?

“Ik ben Tessa, 56 jaar, mijn beroep is papier restaurator en ik werk in het Stedelijk museum. Ben niet een hele fanatieke sporter.”

 “Ik ben Annemiek, 58 jaar, ik ben fysiotherapeut, en ben wel een fanatieke sporter. Altijd hardlopen, maar kan ik niet meer, dus met roeien begonnen. En vindt dat helemaal leuk!”

 “Ik ben Mathilde, 48 jaar, en ook een fysiotherapeut.”

 “Ik ben Eveline, 54 jaar, en ik ben systeemtherapeut werkzaam in een traumacentrum voor kinderen en jeugd.”

Hoe vaak roeien jullie bij het Roeicentrum, en hoe zijn jullie daar terecht gekomen?

Tessa: “ik ben hier terecht gekomen omdat een collega vertelde ‘kom mee roeien’ en ben toen mee gegaan. Hij heeft mij geïntroduceerd. Ik had last van een frozen shoulder, en ik dacht dit moet ik doen omdat ik mijn schouders moest bewegen. De fysiotherapeut had aangegeven, of zwemmen of roeien. En dus met roeien begonnen omdat ik dat mijn hele leven eigenlijk al had willen doen.”

 Annemiek: “ik ben eigenlijk gaan roeien omdat een patiënt van mij wilde gaan roeien, omdat zij veel klachten had. Ik ben toen met haar meegegaan. Na 1 seizoen is zij naar een vereniging gegaan. Ben wel met haar meegegaan en gaan kijken, maar ik wilde geen vereniging omdat ik gewoon lekker wilde roeien, en niet wilde sturen, niet achter de bar en boten schuren. Ik vind het hier bij het Roeicentrum helemaal heerlijk, ik kom aan, ga in de boot zitten en ik vind het leuk om elke keer weer te leren en les te krijgen.”

 Mathilde: “Ik heb ooit een roeicursus gedaan 10 jaar geleden, toen het nog van de gemeente was. Dat was in de winter, en er lag vaak ijs en ging het niet door. Dat was niet zo goede start, maar daarna ben ik weer overgehaald om weer te starten. Ik wilde iets buiten doen, iets team-achtig en het ziet er mooi uit. Ik wilde graag op het water zijn, deed veel aan kanoën, en woonde toentertijd op een boot.”

Eveline: “Ik heb 16 jaar geleden een cursus boordroeien gedaan, en er achteraan 1 week intensief in de C1 in de avond. Ik wilde doorgaan met roeien, alleen was ik zwanger en dat was niet handig. Ben gestopt en een paar jaar later wilde ik weer iets doen. Ik heb vroeger fanatiek gebasketbald, dus teamsport. En ik wilde teamsport plus buiten combineren en kwam op roeien. En een oom van mij roeide tot aan zijn 80-ste, en dat wilde ik ook. Daar ga ik voor!”

Hoe zijn jullie bij elkaar gekomen?

“Wij waren allemaal heel lang bevriend, al 30 jaar. Twee van ons zijn samen gestart, en later kwamen de anderen er bij. Het naar een vereniging gaan is wel eens een discussiepuntje van ons. Ik (Annemiek) vind de formule bij het Roeicentrum juist wel lekker. Het is wel duurder, maar het voordeel is dat je geen verplichtingen hebt (achter de bar, boten schoonmaken etc). Ik hoef het ‘verenigingsleven’ ook niet echt. Ik heb genoeg leuke mensen om mij heen. En je krijg hier ook een instructeur die les geeft. En de roeiles gaat altijd door! Ofwel met een andere instructeur, dat is heel fijn.”

“In de winter schaatsen we ook wel op de woensdag ochtend. Dus in de boot is er een klik, maar buiten de boot ook. We blijven altijd heel lang koffie drinken!”