Kleding
Het eerste wat opvalt aan een corporale vereniging zijn de jasjes en dasjes. Hoewel roeien in Nederland een informele sport is en er zeker geen sprake is van een dresscode, nemen veel corporalen toch de moeite om zich ‘correct’ te kleden. De niet-corporalen (die ik vanaf nu gewoon knorren zal noemen, het blijft immers een column) hebben in veel gevallen geen verenigingskleding maar onderscheiden zich door zogenaamde ploegkleding. Meestal met een naam als ‘EJD 2012’ binnen de wedstrijdroeiwereld, maar soms ook met meer creatieve namen als ‘de Neanderhalers’, ‘Hariboot’ of ‘Kermit de rigger’ bij de compos. Naar mijn mening een stuk leuker dan namen als ‘Heren1’, die over het algemeen worden gehanteerd bij de corporalen.
Kleding onder de corpsballen brengt echter wel altijd het nodige leven in de brouwerij. Als je komt opdagen in jasje dasje kan het gebeuren dat je binnen de kortste keren een kerel aan je das hebt hangen. Correct gekleed komen opdagen zorgt ervoor dat verenigingen elkaar herkennen en weten waar ze bier naartoe moeten gooien. Ook mogen correct geklede lui een poging wagen de vlag van een andere corporale vereniging te jatten.
Houding & Uitstraling
Dit is misschien wel een van de grootste verschillen tussen de twee soorten verenigingen. Het overgrote gedeelte van een corporale vereniging heeft namelijk een grote bek, en straalt uit dat ze beter zijn dan elke andere vereniging. Of ze nou winnen of verliezen, hun vereniging is het beste.
Knorren ogen vaak wat liever. Gezelligheid en grappen lijken een grotere rol te spelen binnen hun groep, en er kan ook prima met andere verenigingen gemengd worden. Op een of andere manier kan je aan de toon van praten vaak horen bij wat voor vereniging een roeier zit. Mogelijk komt dat doordat knorren meer zelfspot hebben, of misschien dat de corpsballen minder zeggen en een serieuze uitstraling (proberen te) hebben.
Deze serieuze uitstraling is ook terug te zien bij het benoemen van boten. Vaak worden deze vernoemd naar ereleden of andere mensen die in het verleden een rol hebben gespeeld voor de vereniging. Knorren daarintegen lijken geen moeite hebben om een superdure Empacher ‘de Badkuip’ te noemen.
Vereninginsverloedering & Identiteitscrisis
Tegenwoordig lijkt de moedervereniging niet veel meer uit te maken. Alle corporale verenigingen zijn open voor niet-leden en andersom wordt er ook niet moeilijk gedaan als je als corpslid bij een knorrenclub wil roeien. Elke roeivereniging heeft zijn eigen gewoontes en tradities ontwikkeld. En hoewel bij de van oorsprong corporale roeiverenigingen de band met het corps nog steeds sterk is, zijn de zogenaamde mores niet meer zo strikt als vroeger het geval was. Mannen hoeven niet meer perse kaal bij de intraining, wie geen sterke drank uit een bidon wil adten mag er ook citroensap in doen, haren worden niet meer geverfd met permanente verf, etc.
Sommige knorren echter, beginnen steeds meer corporale trekjes te krijgen. De ontgroening wordt net wat vervelender, roeiers kunnen ook aansluiten bij een dispuut en binnen sommige verenigingen gaan steeds meer ongeschreven regels leven. Ook kleden leden van sommige knorrenverenigingen, zich soms toch ook correct. Of dit veel te maken heeft met de roots van de vereniging is dus te betwijfelen. Niet corporale studentenverenigingen stammen uiteindelijk toch af van het corps. En misschien is het verschil tussen de twee soorten verenigingen enkel het vasthouden aan de oude regels en gewoontes.
Corps of Knor
Hoewel de twee verschillende soorten verenigingen in de beginselen gelijk zijn, blijft het toch appels met peren vergelijken. Roeiverenigingen zijn volwassen geworden en hebben in dat proces allemaal een eigen tintje gegeven aan de invulling van moeders regels. Ook veranderen ze misschien doordat ze mee moeten gaan met de tijd of doordat de heersende mentaliteit van hun huidige leden is veranderd. Een vereniging is niets meer dan haar leden, en het kan dus dat de hedendaagse roeiende studenten gewoon wat corporaler zijn, maar afwillen van alle strikte regels.
Misschien dat dit komt door de studie druk van de laatste jaren wat er voor gezorgd heeft dat studenten nu eerder kiezen voor een sportvereniging in plaats van een gezelligheidsvereniging.
Corpsbal of Knor, voor goede foto’s kun je altijd bij Merijn Soeters terecht!